Hayatın komik trajedisi sahnede: Dolu Düşün Boş Konuş

Nilüfer TÜRKOĞLU
nilufer.turkoglu@caferuj.com.tr


Korkuyor musunuz? Eşiniz eve geldiğinde yemeğin hazır olmamasından, yatakta reddedilmekten, yalnızlıktan ya da yalnız kalamamaktan, yıllardır çalışmanıza rağmen her an yokluk çekebilme ihtimalinden, toplum içinde ipe sapa gelmez üç beş lakırdı etmekten, anlamamaktan, anlaşılamamaktan, geceden, gündüzden, işten güçten, kocadan çocuktan, kayınvalideden, dışarıda karartıda sizi bekleyen o adamdan... Korkuyor musunuz? Hayattan korkuyor gibisiniz. Tıpkı diğerleri gibi. Tıpkı sen, ben, biz gibi...
Kaygılarınızı bir kenara koyup koltuğunuza yaslanın ve derin bir nefes alın. Terlemediğinize emin olun ve avuçlarınızı yumru yapmayın, açın. Kalbinizi, beyninizi ve ruhunuzu AÇIN! Çünkü perde bu defa yalnız sizin için açılıyor.

İngiliz aktör, yönetmen ve oyun yazarı Steven Berkoff'un yazdığı Haluk Bilginer'in çevirdiği ve Muharrem Özcan'ın sahneye koyduğu 'Dolu Düşün Boş Konuş', hayatı tatlı tatlı sorgulayan, içimizde dışımızda aslında memnun olmadığımız ama yine de kendisine dayanmaya, direnmeye, tahammül etmeye çalıştığımız kendimize dair iki perdelik bir trajikomik oyun. Oyun Atölyesi'nin bu sevimli komedisini yine yıllar önce Haluk Bİlginer ve Zuhal Olcay sahnede canlandırmış ve izleyiciden tam not almıştı. Yıllar sonra bu defa Hasibe Eren, Fatih Al, Gökçer Genç, Tuna Kırlı, ve Murat Okay'ın muhteşem oyunculuklarıyla sahneye taşınan 'Dolu Düşün Boş Konuş', müziğinden sahne tasarımına çok çok iyi bir oyun.

Haluk Bilginer, oyunu Berkoff'un kaleminden Türkçe'ye uyarlarken Türk insanını yaşam tarzı ve anlayışını da göz önünde tutarak çeviriye oldukça katkı sağlamış. Öyle ki 'Dolu Düşün Boş Konuş'taki 'geyik' ayrıntılar, bir İngiliz'den çok biz Türk'lerin mizah anlayışıyla el sıkışıyor.

"Yaşadığımız düzenin, sistemin tüm kıyıcı kuralları içinde, başkalarına karşı takındığımız değişken maskelerimiz ve bu maskelerin ardında, içimizi kemiren, didikleyen, çoğu zaman da bizi gülünç durumda bırakan kaygılarımızın karşıtlığı üzerine kurulu hikaye, evlilikle tatlandırılıp acılaştırılırken kahkaha atmadan geçmeyeceğiniz saaatleri vaat ediyor. Eğlenirken düşündürdüğü bir gerçek. Ancak şemsiye - yaprak sahnesinde insanı gizliden gizliye hüzünlendirdiğini itiraf etmek gerek.

Her oyuncu kendi performansı içinde harikalar yaratıyor. Donna karakterinde Hasibe Eren, bir sevimlilik abidesi! Koca Frank rolüyle terinin hakkını sonuna kadar veren Fatih Al, sadece sahnede döktürmüyor, gitarını da konuşturuyor. Gökçer Genç, Henry'yle adeta şov yapıyor. Esnekliğine, mimiklerine diyecek yok! Kaynanayı canlandıran Murat Okay, oyunun belki de en az konuşan ama en çok 'ses çıkaran' karakteri. Okay'ın ağzını burnunu her oynatışında takındığı tavırlar, seyiriciyi kahkahalara sürüklüyor. İlk perdede sükut içinde sandalyesinde oturup merak uyandıran Tuna Kırlı, ikinci perdede mucizeler yaratıyor.

Oyun boyunca espiriler gırla ilerlerken bazı sahnelerin biraz fazla uzayıp 'geyikleşmesi' bir tutam dozunu kaçırıyor kaçırmasına ama oyunun geneli o kadar başarılı ki, bunlara takılmak kuyuda iğne aramak kadar saçma!

Özlem Karabay'ın minimal düzeydeki sahne tasarımı da, oyunun ince ve güzel ayrıntılarından. Geçtiğimiz yıldan bu yıla devreden Oyun Atölyesi oyunlarından 'Dolu Düşün Boş Konuş', özetle hayatı fazla kafaya takan bizlere bir yandan şakasını yaparken bir yandan tokadı patlatıyor.

Oyunu yakın zamanda izlemek isteyenler için en uygun tarilhler: 27-28 Şubat ve 5-6-7-8 Mart.

Berkoff'un ustaca yazdığı bu oyun, kesinlikle yılın kaçırılmaması gereken etkilenliklerinden. Bu arada ikinci perdedeki İtalyanca ve Almanca şarkılara dikkat!

Kendinizle buluşmak ve kederlenip ah etmek yerine biraz eğlenmek, istiyorsanız Dolu Düşünün Boş Konuşun bakalım. Çünkü "her hausun dibi aynıdır."